Column Tineke Ceelen: Het verhaal van Asif

‘Zal ik ooit ergens legaal zijn? Zal het mij gegund zijn ergens te studeren? Zal ik ooit mogen dromen? Zal ik aan een toekomst mogen bouwen, in vrijheid ademhalen, behandeld worden als een mens?’.

Dit vroeg de 21-jarige Asif uit Afghanistan. Asif tekende zijn brieven met: ‘Asif, statenloos’. Zijn hele leven was de jongen illegaal, en ongewenst. Als Hazarah, een etnische minderheid in Afghanistan, daarna als niet erkende vluchteling in Iran, vervolgens als illegaal in Turkije en nu in Griekenland, als een van de duizenden, in mensonwaardige omstandigheden in de kampen.

Asif brak mijn hart dit jaar. Zijn eerlijke vragen waren zo pijnlijk dat ik er ’s nachts niet van kon slapen. Zijn eenzaamheid benam me de adem.

We hielpen Asif, gaven hem een zetje, waardoor hij kon werken, een eigen appartementje kon huren en uiteindelijk lijkt het erop dat Asif in het nieuwe jaar in een ander Europees land een toekomst gaat krijgen. Legaal, gewenst, zonder opgejaagd, vernederd en verjaagd te worden.

Asif’s verhaal heeft mij tot tranen geroerd, en ook toen een oplossing binnen handbereik kwam, ik geef het toe, kon ik mijn emoties niet onder controle houden.

Asif’s verhaal is er één, maar zeker niet de enige. Het verdriet, de pijn, de wanhoop en de eenzaamheid van mannen, vrouwen en kinderen op de vlucht ligt voor het oprapen in vele landen ter wereld.

Wij helpen, in 23 landen, van Griekenland tot Afghanistan, van DR Congo tot Nigeria, in Venezuela, Colombia en vele andere landen meer, waar velen zich afvragen of zij ooit weer mogen studeren of werken, en wonen in vrijheid. Wij helpen met onderdak, medische en psychosociale zorg of schoon drinkwater. En dat kunnen we dankzij u.

Ik ben u zeer dankbaar, net als Asif, die in de toekomst brieven gaat schrijven als Asif, wettig burger in Europa.

Tineke Ceelen
Directeur Stichting Vluchteling

DONATEURS, BEDANKT!