EU-migratiepact: een historisch dieptepunt
Woensdagochtend kwam de Europese Commissie in Brussel tot een nieuw migratiepact. Een aantal politici noemde de deal een ‘historisch hoogtepunt.’ Voor Stichting Vluchteling zijn deze afspraken juist een historisch dieptepunt, dat ervoor zal zorgen dat mensen op de vlucht vogelvrij worden verklaard, in plaats van dat ze bescherming krijgen.
We maken ons grote zorgen!
We maken ons het meest zorgen om het toekomstscenario waarin er, volgens het pact, grote detentiecentra worden ingericht aan de randen van Europa waarin de bewegingsvrijheid van mensen op de vlucht minimaal zal zijn. Kinderen van alle leeftijden die meereizen met hun families zullen door dit pact vastgezet kunnen gaan worden. Dat geldt zelfs voor alleenstaande kinderen die als ‘veiligheidsrisico’ kunnen worden aangemerkt. Zij mogen maximaal zes maanden vastgezet worden, en negen maanden als de Europese Commissie een zogenaamde ‘crisissituatie’ vaststelt. Dat kan het geval zijn wanneer er bijvoorbeeld onverwacht veel mensen op een plek asiel aanvragen aan de Europese grenzen.
Binnen de nieuwe grensprocedures zijn onvoldoende afspraken gemaakt over monitoring van mensenrechten. Hulporganisaties kunnen zomaar buitenspel worden gezet wanneer de Europese Commissie besluit dat zij ‘ontwrichtend’ werk doen. Als mensen op de vlucht beginnen aan een zogenoemde grensprocedure, zijn ze officieel niet op EU-grondgebied. Daarmee hebben ze ook minder toegang tot bepaalde rechten die gelden binnen de Europese Unie.
Het wordt dankzij dit pact bovendien makkelijker om mensen op de vlucht terug te sturen naar ‘derde landen’ buiten de EU. Bovendien zal het pact leiden tot minder solidariteit tussen de EU-lidstaten, aangezien de opvangverplichting van mensen op de vlucht kan worden afgekocht, waardoor herplaatsing van asielzoekers binnen de EU kan worden omzeild.
Structurele oplossingen noodzakelijk
In plaats van afschrikbeleid aan de buitengrenzen van Europa, pleiten we voor structurele oplossingen daar waar de nood het hoogst is – in de welbekende regio. “Als wij onze kinderen jarenlang niet naar school zouden kunnen sturen, of nauwelijks te eten zouden kunnen geven, geen fatsoenlijk onderdak of medische zorg zouden kunnen bieden, dan zouden we ook op zoek gaan naar een betere plek op de wereld”, zegt Tineke Ceelen, directeur van Stichting Vluchteling.
We zijn het aan onze stand verplicht om te helpen de opvangomstandigheden in de regio te verbeteren, en tegelijkertijd menswaardige opvang te bieden aan hen die voor bescherming en een veilige toekomst in Europa aankloppen.
Tineke Ceelen, directeur Stichting Vluchteling
Grens bereikt
Stichting Vluchteling bezocht het afgelopen jaar negen landen aan de grenzen van Europa. Daar zagen we in toenemende mate dat er sprake is van militarisering en van criminalisering van mensen op de vlucht. Ook werden we getroffen door de ronduit slechte omstandigheden daar waar zij proberen Europa te bereiken, bijvoorbeeld in Tunesië, Griekenland en Polen. Zo zagen we in Tunesië vluchtelingen uit bijvoorbeeld Soedan die op straat sliepen na racistisch geweld te hebben meegemaakt, en hoorden we in Griekenland verhalen van gezinnen die onvoldoende geld hadden om hun kinderen eten te geven. Dat moet anders. De grens is bereikt.
