Vira uit Oekraïne: “Mijn hele familie heeft de bezetting met moeite doorstaan.”

Vira: “Het is erg moeilijk. Wij allemaal, mijn hele familie, hebben deze bezetting met moeite doorstaan. Wat kan ik je nog meer vertellen? Mijn huis was kapot en ik heb twee maanden in de kelder geslapen. Elke nacht in de kelder. Ik weet niet hoe ik het onder woorden moet brengen hoe ik deze verschrikkingen heb doorstaan.”

Ik ben op 1 mei gevlucht omdat ik er niet meer tegen kon. Waarom ben ik niet eerder weggegaan? Ik zal je vertellen waarom. Omdat ons dorp bezet was door Russen, en zodra ze erachter kwamen dat er iemand vertrokken was, plunderden ze meteen de huizen. We hadden niets bijzonders, maar ze namen alles mee: koelkasten, tv’s, wasmachines. Alles!”

En je verhuisde meteen naar Kharkiv?

Vira: Ja, ik ben hier meteen naartoe verhuisd. Eerst woonden we in een ander appartement, we huurden het, in de wijk Gagarin. Maar we mochten er maar eventjes wonen, maar voor een maand. En toen zijn we hierheen verhuisd.

Ben je van plan ooit naar je dorp terug te keren?

Vira: “Natuurlijk, natuurlijk! Ik kan me niets anders voorstellen. Ik hou van mijn dorp, ik kan me niet voorstellen ergens anders te wonen. Zodra het kan zal ik terugkeren. Ons dorp werd hard getroffen in vergelijking met andere dorpen. Er staat nog maar een derde van alle gebouwen overeind. Geen straat is ongeschonden gebleven. Er staan nog maar 1-2 huizen in elke straat. De situatie is verschrikkelijk. Mensen zijn vertrokken, van de 3.500 dorpelingen wonen er nu nog maar 300.

Mijn huis is nu ijskoud. Vlak voor we op de vlucht sloegen hebben we het dak provisorisch gerepareerd. De ramen zijn dichtgetimmerd. Er is geen licht, het is onmogelijk om daar te wonen. Ik kan je niet vertellen hoe het was tijdens de bezetting. Granaten vlogen de hele dag om onze oren. Ze waren niet ver van ons huis, de artilleriesystemen, hagelstenen en de kanonnen. Het was verschrikkelijk.

Het is me een jaar voor de oorlog gelukt om het dak van mijn huis helemaal te renoveren. Ik had hiervoor 5 jaar gespaard. En nu is het doorboord met gaten. Ik moet het allemaal weer helemaal opnieuw gaan doen.”

Helpen met contant geld

Stichting Vluchteling verleent op een nieuwe manier hulp aan de vele slachtoffers van de oorlog in Oekraïne. Oekraïners krijgen namelijk contant geld waarmee ze zelf eten, medische zorg of andere noodzakelijke spullen kunnen kopen. “Deze hulp is voor mij een enorme steun om mijn medicijnen van te betalen voor mijn rugproblemen.”

Hoe hoorde je over ons financiële hulpprogramma?

Vira: “Iemand vertelde me, ik weet niet eens meer wie. We kregen het advies om ons te registreren, dat heb ik gedaan en nu krijg ik 3 maanden lang cashhulp. Ik heb het geld nog niet uitgegeven, maar ik moet ik voor mijn gezondheid zorgen. Ik moet een behandeling krijgen voor mijn rug, maar alleen een CT-scan kost al 1500 UAH (bijna 49 euro, red.), en het medicijn zal duur zijn.

Mijn gezondheid is niet goed. Drie jaar geleden ben ik geopereerd. Ik heb metalen platen in mijn ruggengraat. Elk jaar heb ik behandeling en therapie nodig en vitamines, therapeutische massages nodig. Het afgelopen jaar heb ik nergens de gelegenheid voor gehad maar dit is het eerste wat ik met het geld wil gaan doen.”

Hulp voor 1.200 mensen

Samen met Polish Humanitarian Action lanceren we een financieel hulpprogramma in de oblasten Kharkiv en Donetsk. In totaal krijgen 1.200 mensen contant geld om te betalen voor medische zorg, onderdak, eten of wat dan ook. In Kharkiv is de registratie al gestart en krijgen 600 mensen steun voor de komende 3 maanden. Een passende en respectvolle manier van hulp omdat het vluchtelingen de keuzevrijheid geeft om het geld te besteden waar zij het op dat moment het meest nodig hebben.

Dankzij giften uit de Giro555-actie voor Oekraïne helpen we Oekraïners als Vira zodat ze er niet alleen voor staan. Bedankt voor uw steun en vertrouwen!